اقتصاد مقاومتی ضرورتی برای توسعه

سالهاست که در کشور ما و در دولتهای مختلف مباحث درآمدهای پایدار و  خود کفایی در تولید منابع مورد نیاز بطور جدی مطرح است اما هنوز منبع قابل توجهی از درآمدهای سالانه آن از طریق فروش نفت و گاز و دیگر فرآورده های نفتی حاصل می شود و این امر در حالی است که ایران اسلامی به دلیل مواهب و منابع خدادادی آن از شرق تا غرب و از شمال تا جنوبش به عنوان کشوری 4 فصل با قابلیت های فراوان محسوب می شود و دارای جوانان تحصیلکرده با ضریب هوشی بالا و جویای کار و تلاش برای سازندگی و آبادانی کشور است براستی گره کار کجاست که ما بعد از گذشت سالهای متمادی و علیرغم برخورداری از ظرفیت های پیدا و پنهان موجود هنوز به درآمدهای نفت وابسته ایم درآمدی که تحریم های نا جوانمردانه کشورهای استکباری در چند سال اخیر نشان داد تا چه حد شکننده و ناپایدار است.

در نگاه نخست برای پاسخ به این سوال این نکته اساسی را باید مطرح کرد که ما هنوز به درستی ظرفیت ها و قابلیت های پیدا و پنهان کشور خود را به درستی نشناخته ایم و هیچ برنامه ای برای به ثمر رساندن آن نداریم. خوشبختانه بعد از هشدارهای جدی ناشی از تحریم ها ،  قدمهایی برای برنامه ریزی جهت تحقق اقتصاد مقاومتی در کشور برداشته شده است اما بنا بر فرموده مقام معظم رهبری هنوز این امر در دستگاه های اجرایی مرتبط جدی گرفته نشده است.

چه بخواهیم و چه نخواهیم درجهانی زندگی می کنیم که جهان رقابت است و دراین رقابت کشورهایی موفق هستند که با تکیه برتوانایی و قابلیت های داخلی و کار و تلاش متعهدانه بتوانند برمشکلات کشور خود فائق آیند. کشور ما بنابر اظهارات کارشناسان ، صاحبنظران و مسئولان و دلسوزان به کشور و نظام مقدس جمهوری اسلامی از مشکلات مختلفی از جمله بیکاری ، ازدواج جوانان ، پایین بودن درآمد سرانه ملی ، نیمه فعال بودن واحدهای تولیدی و دهها مشکل ریز و درشت دیگر رنج می برد که در یک کلام باید گفت حل تمامی این مشکلات از طریق و توجه به اقتصاد مقاومتی حاصل خواهد شد.

در حال حاضر کشور ما علیرغم محدودیت های فراوان اما دارای ظرفیت های بی شمار از آن جمله در تولید انواع تولیدات زراعی ، باغی ، شیلاتی و دامی و بخش گل و گیاه دارای قابلیت صادرات متنوع است ، هم چنین در بخش معدن و در زمینه خدمات فنی و مهندسی از قابلیت بالای صادرات برخوردار است و همینگونه در صنعت برق ، سرامیک ، لوازم خانگی و بسیاری از صنایع خرد و کلان دیگر محصولات بابرند ساخت ایران در صورت کمی توجه قابلیت رقابت با تولیدات دیگر کشورهای جهان را دارد و از طرفی در بسیاری از کالاها و به جرات می توان گفت  تا 90 درصد کالاهایی که از کشور های دیگر وارد کشور می شود و ارز پای آن می رود در کشور خودمان قابلیت تولید دارد و اگر به صورت تقریبی همین مواردی که مطرح شد در کشور اجرا شود یقیناً به اندازه درآمد سالانه نفتی ما ارز عاید کشور خواهد شد و از طرفی دیگر درآمدهای حاصله نفتی سالانه صرف عمران و آبادانی کشور و توسعه زیرساخت ها واحداث واحدهای تولیدی کوچک و بزرگ و سرمایه گذاری در صنایع مادر خواهد شد.

اگر به تجربه کشورهای قدرتمند اقتصادی حال حاضر جهان نظری داشته باشیم متوجه خواهیم شد که آنها برای توسعه ، پیشرفت و ترقی کشور سخت ترین و دشوارترین راه ها را انتخاب کرده اند و هیچگاه به خام فروشی روی نیاورده اند بلکه با توجه به نیازهای حال و آینده جامعه و تلاش وکار شبانه روزی از سوی افراد جامعه را در دستور کار خود قرار داده و با برنامه ریزی های 10 ساله و 20 ساله و حرکت براساس برنامه های از قبل تعیین شده موجبات ارتقاء درآمد سرانه ملی را فراهم آورده اند و در حال حاضر به عنوان کشورهای قطب با درآمد سرانه ملی بالا درجهان محسوب می شوند کشورهایی همچون ژاپن ، کره جنوبی ، مالزی و یا سنگاپور دارای ذخایر زیر زمینی ناچیز  می باشند اما برای برتری در اقتصاد جهانی ، به دانش ، قابلیت و ظرفیت درونی خود اتکاء نمودند. خوشبختانه هم در دین وآئین ما وهم در تاریخ شکوهمند ما به کار و تلاش برای موفقیت و اتکاء به توانمندی های داخلی زیاد تاکید شده است و البته بهترین و مهمترین چاره کار همان جدی گرفتن اقتصاد مقاومتی از سوی تک تک ایرانیان بخصوص مدیران ، مسئولان تصمیم گیران و تصمیم سازان برای توسعه ، آبادانی و سرفرازی ایران اسلامی است.