تحقق اقتصاد مقاومتی با حمایت از تولید ملی

دست‌یابی به خودکفایی و استقلال درصورتی محقق خواهد شد که همه‌ی ابزارهای استقلال در کنار یکدیگر فراهم شود؛ ایران به عنوان کشور مصرف کننده عظیم مواد خوراکی و ابزار و وسایل از سوی برخی کشورها هدف گرفته شده و همین مسأله عزم و توجه ویژه دولت‌مردان را می‌طلبد. لذا نوع نیازهای داخل باید سنجیده شود تا  تولیدکنندگان داخلی به سمت تولید با کیفیت  بهترگام بردارندکه این اهداف جز با تحقق شعار ما می‏توانیم میسر نخواهد شد.

چند سال پیش بود که دغدغه استفاده از کالای ایرانی با عنوان اصلاح الگوی مصرف از سوی مقام معظم رهبری به عنوان یک ضرورت در همه ابعاد مطرح شد تا سرلوحه دست اندرکاران اجرایی و نیز مردم قرار گیرد. بعد از آن نیز با نامگذاری سال‏ها و در سخنرانی‎های خود بر استفاده از کالای ایرانی به جای نمونه خارجی آن تاکید کردند.

ایشان امسال نیز بار دیگر در تاکید بر همدلی دولت و مردم، مسئله حمایت از تولید کننده داخلی را مد نظر قرار داده و تصریح کردند کسانی که قادر به سرمایه گذاری هستند، سرمایه‌های خود را متوجه تولید کنند. ایشان آحاد جامعه را نیز به مصرف محصولات داخلی دعوت کردند و این کار را نمونه حمایت از کارگر ایرانی دانستند و بیان داشتند: "این اسراف و زیاده روی و ریخت و پاش که در اسلام این همه مذمت شده سرنوشت اقتصاد ملی را تعیین می‎کند."(بیانات در حرم مطهر رضوی 1/1/84)

متاسفانه امروزه وقتی به دفاتر کار بسیاری از مسئولان رجوع می‎کنیم با مدل‎ها و برندهای گوناگونی از مبلمان و پرده و وسایل زینتی محیط کار مواجه خواهیم شد که با محصولات داخلی بیگانه‌اند. این امر در شأن مدیرانی که دم از حمایت از تولید کننده داخلی می‎زنند و خود را دلسوخته صنعت داخلی نشان می‎دهند نیست.

ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که چرا جامعه ما به سمتی کشیده شد که هموطنان ایرانی از مصرف کالایی که به دست همکیشان خودشان ساخته می‎شود طفره رفته و دربرخی موارد خرید کالای -حتی نامرغوب- خارجی را مایه مباهات خود می‎دانند و چه پیش می‎آید که مردمی که روزی برای تحقق اهداف ملی خود با همراهی علما استفاده از هر گونه کالای خارجی را بر خود حرام می‎کنند، امروز اولویت اول سبد خرید خود را به کالای غیر ایرانی می‎دهند.

در جهان امروز کشوری قدرتمند است که صادرات آن بیشتر از وارداتش باشد و اگر ملتی در کوچکترین اقلام خود به سایرین نیازمند باشد نمی تواند به مراتب بالای توسعه اقتصادی و راهبردی دست یابد. چنین کشوری گرچه به ظاهر مستعمره نیست اما در اصل تحت استعمار پنهان قرار دارد. اما باید توجه داشت که این معضل زمانی بزرگتر می شود که یک ملت به علت مصرف زدگی و تقلید از فرهنگ بیگانه و در شرایطی که خود توانایی تولید را دارد به واردات کالا روی بیاورد.

چه بخواهیم و چه نخواهیم گرایش به سمت مصرف کالاهای خارجی در کشور ما وجود دارد و آثار و عوارض سوء آن در همه جنبه های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی کشور قابل مشاهده است.برای اصلاح این عادت ناپسند باید دست به دست هم بدهیم و از راه های درست وارد شویم تا تحقق کامل اهداف جهاد اقتصادی را شاهد باشیم.بنابراین شاید بتوان اولین گام در حمایت از تولید ملی و سرمایه گذاران داخلی را اصلاح الگوی مصرف به معنای ترغیب مردم به خرید کالای داخلی دانست. مسلماً برای تحقق این امرِ مهم در شرایط کنونی اقتصاد جهانی می بایست تمام تلاش ما سر و سامان دادن به بخش تولید و ارتقای کیفیت محصولات داخلی باشد.

روی آوردن به کالا و سرمایه  ایرانی و حمایت از تولیدات داخلی یک امر چند وجهی است که نیازمند توسعه  فرهنگ رفتاری مصرف کننده از یک سو و نگاهی علمی و کیفی به فرایندهای تولید از سوی تولیدکنندگان است. به بیان دیگر اگر می خواهیم کار و سرمایه  ایرانی مورد حمایت قرار گیرد باید پیش از هر چیز فرهنگ رفتاری تولید کننده و مصرف کننده به صورت بهینه ای ارتقا یابد. به بیان ساده تر باید مصرف کنندگان ما پیش از هر خریدی نگاه حمایتی از تولیدات فرزندان سرزمین خود داشته باشند و همچنین تولید کنندگان قبل از هر اقدامی خود را به جای مصرف کنندگان قرار دهند و محصولی که به آنان عرضه می نمایند با حداکثر دقت کیفیت بخشی و استاندارد سازی شده باشد.

بی شک انقلابِ کیفیت و تولید کالای مرغوب پیش شرط خرید کالای ایرانی است.  تولید کننده  باید با ارائه کیفیت برتر و قیمت پایین تر ، اجاره ندهد که مشتریان به کالای خارجی تمایل پیدا کنند همچنین تولید کننده باید مصرف کننده را محترم بشمارد و کالای مرغوب به اوبدهد و مصرف کننده هم باید تا جنس ایرانی هست ، جنس خارجی نخرد.

لذا ما زمانی می‌توانیم از مردم انتظار داشته باشیم به خرید کالای ایرانی اهتمام ورزند که در بحث تولید، کیفیت بخشی و استانداردسازی در بسیاری از بخش‌ها صورت گرفته باشد. کالای تولید شده ملی باید آن قدر مرغوبیت داشته باشد که خریدار مجبور نشود  طی یک مدت کوتاه چندین بار آن کالا را تهیه کند زیرا در آن صورت اصلاح الگوی مصرف نه از سوی تولیدکننده رعایت شده است و نه از سوی خریدار. در این صورت تولیدکننده با ریخت و پاش و ساخت کالای نامرغوب زمان و سرمایه را هدر می دهد و خریدار نیز مجبور می شود بخش اعظمی از درآمد خود را به تهیه چندین باره یک کالا اختصاص دهد و در آخر هم به جنس خارجی که فکر می کند مرغوبیت بیشتری دارد روی بیاورد.

کشور چهارفصل ایران دارای منابع غنی انرژی، خاک حاصلخیز، آب و هوای مناسب، دریاهای پربرکت و از همه مهمتر نیروی انسانی جوان و باهوش است. ملت ایران باید بیش از پیش خود را باور کند و مجال تولید را به جوانان و تولیدگران بدهد. شرایط کسب و کار و ارزش های اجتماعی در کشور ما تابع شرایط خاص خود بوده و با سایر کشورها تفاوت دارد. به نظر می‌رسد، حلقه گمشده بین مصرف‌کننده و کالای ایرانی، اعتماد متقابل است.متاسفانه مراکز تبلیغاتی ما نیز به دلیل اینکه تعرفه تبلیغ کالای خارجی گران‌تر از کالای داخلی است تمایل بیشتری برای حرکت به این سمت دارند و کالای داخلی ما در این زمینه شانس کمتری برای مطرح شدن پیدا می‌کند، بی شک مهمترین عامل در جهت توسعه  مصرف کالاها و تولیدات داخلی اعتماد مردم به کیفیت آن است. در واقع اگر تولیدات داخلی استاندارد و باکیفیت باشند مردم تمایل بیشتری به مصرف آن از خود نشان می دهند.

تبلیغ برتری کالای خارجی امری ریشه دار در میان مردم است که از دوره گذشته ریشه می‌گیرد. باید اذهان را نسبت به فاصله این تبلیغات تا واقعیت هوشیار کرد. بالا بردن کیفیت تولیدات داخلی و داشتن تنوع و ضمانت عملی در کالاها همه از مواردی است که از رغبت مردم به کالاهای خارجی خواهد کاست.متاسفانه شاهد هستیم که شاخص های استاندارد حقیقی نه تنها در بسیاری از تولیدات داخلی لحاظ نمی‌شود بلکه بسیاری از استانداردهای تعریف شده نیز با میانگین اصلی خود فاصله زیادی دارند. لذا برای توسعه صادرات و افزایش تولیدات با کیفیت داخلی باید ضمن افزایش کیفیت و استاندارد دقت بیشتری  روی نیازهای واقعی مصرف کننده داشته باشیم.در مهندسی فرهنگی باید این مسأله را به درستی تشریح و تبیین کنیم که جامعه درعین حالی که باید در رفاه باشد، در همان حال تفکر و نگرش تولیدی هم داشته باشد .و در عین ورود کالایی که در داخل تولید نمی‌شود صادرات را هم باید تنظیم کرد و از ورود کالای مشابه به کشور اجتناب ورزید.

حفظ فرهنگ اصیل ایرانی، عمقی شدن نگاه مسؤولان به مقوله خطر نامریی هجمه فرهنگی همچنین توجه به صدمات اقتصادی و تجاری که توسط ورود کالاهای خارجی به کشور تحمیل می‌شود امر مهمی است که باید در این خصوص دقت کردممانعت از ورود کالاهایی که مشابه آن در داخل کشور تولید می‌شود و نظارت بر روند واردات مهم‌ترین راهکار برای حمایت از تولیدات داخلی است.همچنین با گرایش مردم به مصرف محصولات داخلی و حمایت از تولیدکنندگان و کاهش واردات، تولید داخلی رونق گرفته  و اهداف اقتصاد مقاومتی محقق می شود.لذا در دوران پساتحریم و پسابرجام باید به شدت مراقب تاخت و تاز کالاهای شرکت های خارجی در بازار کشور بود تابا تکیه بر توان داخلی وخرید کالای ایرانی با کیفیت نسبت به افزایش رفاه عمومی جامعه قدم برداریم.