همدلی و همزبانی؛ شعاری فراملی
آرمان ها و آرزوهای هر فرد، خانواده، جامعه و کشوری بزرگترین سرمایه آن کشور و شهروندانش محسوب می شود. زیرا آرمان خواهی و مطالبه گری فرد و جامعه پیش نیاز هر گونه پیشرفتی می باشد. مدیریت سرمایه های ملی، اعم از: معنوی، سیاسی، علمی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، نمادین و ...، دانش و بینش خاص خود را لازم دارد.از طرف دیگر، فرهنگ هر جامعه، که مجموعه ای از خلق و خوها، هنجارها، ارزشها و اعتقادات، بایدها، نبایدها، رسم و رسوم آن جامعه هست، موتور محرکه، پیشرفت و توسعه ی عدالت محور می باشد.
اگر مدینه و جهانی فاضله با مدیریت واحد آرمان هر شیعه ی اثنی عشری است، که با ظهور منجی عالم بشریت (عج) قرار است، تحقق یابد. راهکار تحقق چنین جامعه و جهانی بدون شک دستیابی به همدلی، هم زبانی و تحقق عدالت در عرصه های مختلف در ابعاد ملی و فراملی می باشد، چرا که در این مقطع از زمان که سطح دانش و شعور بشری توسعه و ارتقاء شگرفی یافته است، با مداخله در امور دیگر کشورها، جنگ، خونریزی، زورگوئی، تنش و درگیری نمی توان به همدلی و همزبانی دست یافت، کاری که اکنون دولت های استکباری انجام می دهند.
امروزه خواسته یا نا خواسته، کشورهائی که در زمینه ی علم و فناوری همیشه مصرف کننده هستند و تمهیدات لازم را نمی اندیشند، به مرور فرهنگ آنها توسط کشورهای پیشرفته استحاله می گردد و حاکمیت و شهروندان این کشورهای نا برخوردار، کم برخوردار و در حال توسعه، مقهور قدرت نرم کشورهای پیشرفته شده و با کشورهای تولید کننده ی علم و فناوری همدل و همزبان می گردند. لذا امنیت فرهنگی با پیشرفت علمی و فناوری ممکن شده و حفاظت و صیانت از سرمایه فرهنگی که پیش نیاز امنیت در عرصه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و ... می باشد، مقدور و میسور می گردد. شاید به این دلیل دستیابی به فناوری هسته ای برای کشور ما در نزد قدرت های جهانی پسندیده و مقبول نیست.
عبرت و استفاده از تجربه ی گذشته که راحت بدست نیامده است، می تواند چراغ راه آینده باشد. اقناع اقلیت توسط دولت، مدیران و طرفدرانش بجای منکوب ایشان منجر به همراه شدن و ایجاد همدلی و همزبانی بیشتری خواهد شد. هم دلی و هم زبانی، وقتی محقق خواهد شد، که با منتقدین خویش سعه صدر به خرج داده و با زبان ترغیب، تشویق و تکریم صحبت شود. اگر چه منتقدین هم باید با صداقت، منطق، علمی و کارشناسی انتقاد کنند، و در کنار انتقاد خویش پیشنهاد کاربردی قابل تاملی ارائه دهند.
هم دلی و هم زبانی میوه ی ایمان، توکل، صداقت، عدالت، درایت، شجاعت، دانش و بینش در عرصه های ملی، منطقه ای و فراملی می باشد. هم دلی و هم زبانی، زمانی محقق می شود، که دولت خود را بر گرفته از ملت و اراده ی او بداند و ملت دولت را نماینده عالم، عادل و شایسته ی خویش بپندارد، و شهروندان کشور رتبه بندی نشوند، و خواص و نخبگان اعتقاد و احساس شنیدن صدای ایشان توسط حاکمیت و دولت را داشته باشند. هم دلی و هم زبانی، دولت و ملت زمانی تحقق پیدا خواهد کرد، که ملت احساس کنند ضابطه در امور جاری کشور بجای رابطه حاکم هست و عالمان جامعه قدر می بینند و بر صدر می نشینند.هم دلی و هم زبانی دولت و ملت زمانی محقق می شود، که مردم باور داشته باشند، که دولت، منافع و وحدت ملی را به منافع حزبی، گروهی، جناحی و سیاسی خویش ترجیح می دهد. باز تاکید می گردد، عبرت و استفاده از تجربه گذشته ی نظام و مطالعه ی تطبیقی ملی و فراملی در این خصوص کارگشاست. به قول سعدی علیه الرحمه:
مرد خردمند هنرپیشه را عمر دو بایست در این روزگار
تا به یکی تجربه اندوختن با دگری تجربه بردن به کار
پس از تبین واژه ها بیان این نکته مهم است که در ادبیات سیاسی،مردم به اکثریتی اطلاق می شود که دل در گرو نظام حاکم و دولت به معنای عام داشته و دولت برآمده از آنان است و اقلیت مخالف همیشه وجود داشته که طبق قواعد و قوانین دموکراسی برای جلوگیری از آنارشیسم و هرج و مرج باید تابع اکثریت باشند.فلذا منظور از همدلی و همزبانی،دولت و ملت در نظام مقدس جمهوری اسلامی که یک نظام مردم سالاری دینی است،یعنی ملت مومن و انقلابی ایران اسلامی از صمیم قلب و با تمام وجود و به عنوان یک تکلیف الهی حرف دولتمردان خود را خوب شنیده و از دولت برآمده از متن خود به احسن وجه حمایت می کند و دولت که عاره فضایل ملت و برترین ملت از جهت علم و تقوی،ایمان و عمل می باشد،از صمیم قلب و با تمام وجود و به عنوان یک تکلیف الهی حرف ملت مومن و انقلابی خود را خوب شنیده و در خدمتگزاری ایشان به عنوان یک فریضه الهی سعی وافر و اهتمام کامل داشته اند.
وحدت،
همدلی و همزبانی در میان اقشار گوناگون جامعه برای رسیدن به اهداف عالی
انقلاب اسلامی، آنچنان واجد اهمیت بود که امام بزرگوارمان با تمام توان به
این مهم اهتمام داشتند. با توجه به دشمنان سرسخت ملت ایران و توطئههای
پیدرپی آنان برای بازداشتن مردم ایران از حرکت و فرو ریختن جامعه ایرانی،
حضرت امام تنها راه موفقیت ملت در برابر توطئهها و ایستادگی در برابر
دشمنان را در وحدت، همدلی و همزبانی ملت میدانستند و این مهم را اینگونه
بیان میداشتند: «تا آن وقت که «یک» هستید این «یک» را کسی نمیتواند
بشکند.» امام(ره) وحدت دینی و مذهبی را عامل اصلی حفظ استقلال دانسته و به
علاقهمندان به استقلال کشور میفرمودند: «اگر علاقه به استقلال ایران
دارید وحدت مذهبی داشته باشید.» یکی از اشکالات برخی از گروههای سیاسی در
این است که همزبان با یکدیگر هستند، لکن همدل نمیباشند، فلذا شعار برای
وحدت زیاد سر میدهند ولی در عمل خبری از وحدت میان آنان نیست.
در مکتب رهبر کبیر انقلاب اسلامی وحدت، همدلی و همزبانی دارای ارزش ذاتی بوده و از امور ضروری برای حفظ اسلام و پیشبرد انقلاب اسلامی و دست یافتن به اهداف عالی به حساب میآید.با این نگاه شعار وحدت و همدلی و همزبانی، اختصاص به یک سال خاص ندارد و این شعار برای همیشه و برای همه سالهاست؛ اگر رهبر فرزانه انقلاب اسلامی سالجاری را با این عنوان نامگذاری کردهاند حتماً به دلیل طمع خاص دشمنان برای بهرهگیری از شرایط کنونی ایران است. در چنین شرایطی توجه به وحدت و تلاش مضاعف برای همدل و همزبان شدن دولت و ملت، ضرورتی بیش از پیش پیدا میکند و این مهم برای همگان تکلیفآور میشود.
به هر حال وجدان سیاسی اقلیت و اکثریت باید بیدارتر و شادابتر از گذشته هدایتگر بوده و بر مدار منافع و وحدت ملی بچرخد و دولت و حاکمیت را در چنین شرایط حساسی بیشتر درک نموده و با همدلی و هم زبانی با دولت، در ایجاد آرامش و آسایش بیشتر جامعه مشارکت نمایند، امید است دولتمردان تلاشگر با تدبیر امور داخلی و خارجی، ضمن ایجاد همدلی و هم زبانی ملی و فراملی، میوه ی این همدلی و هم زبانی را بچینند و به حمایت مقام معظم رهبری و همفکری، هم یاری، همراهی، هم دلی و هم زبانی ملت غیور، شهید پرور و نجیب ایران اسلامی پاسخ شایسته ای بدهند. انشاءالله